Το 200 π.Χ., μερικοί νομάδες βοσκοί, σε αναζήτηση νέων βοσκοτόπων, κατεβαίνουν από τα ορεινά προς τη θάλασσα, κοντά σ' ένα χωριό ψαράδων. Οι γυναίκες του χωριού κρύβονται, και οι μόνες που ξεπορτίζουν, είναι η Άρτα, η γυναίκα ενός ψαρά, και η 12χρονη Χλόη. Ο Σκύμνος, ένας προ-έφηβος βοσκός, προσεγγίζει τη Χλόη που περιφέρεται ανέμελα ημίγυμνη στα βράχια και στις ακρογιαλιές. Ανάμεσά τους ξεκινά ένα παιχνίδι μικρο-προκλήσεων που δε μετουσιώνεται ανοιχτά σε ερωτική πράξη, σε αντίθεση με την Άρτα, που στην αρχή αρνείται το ερωτικό κάλεσμα ενός βοσκού, του Τσάκαλου, για να υποκύψει τελικά σε μια σπηλιά, κάτω από το βλέμμα του Σκύμνου και της Χλόης, οι οποίοι τους παρακολουθούν από μια σχισμάδα. Έρχεται η στιγμή που οι βοσκοί πρέπει να φύγουν, κι ο Σκύμνος αρνείται επίμονα. Ο Λύκας, ένας μουγκός έφηβος βοσκός, βρίσκει τη Χλόη και την κάνει με τη βία δική του. Μπροστά στη θέα της αγαπημένης του να υποκύπτει στην ορμή ενός άλλου, ο Σκύμνος αφήνεται να παρασυρθεί από τα κύματα της θάλασσας, αγκαλιά μ' έναν νεκρό πελεκάνο.