Ο Κώστας μετά από 20 χρόνια παραμονής του στο Παρίσι αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του, τη Μυτιλήνη. Είχε προηγηθεί το τηλεφώνημα από έναν συμβολαιογράφο του νησιού, που τον πληροφορούσε πως κληρονόμησε το οικογενειακό σπίτι. Είχε φύγει από την Μυτιλήνη στα 18 του, για σπουδές κινηματογράφου στο Παρίσι και από τότε δεν ξαναγύρισε. Ένα βαρύ οικογενειακό ιστορικό τον κρατούσε μακριά. Επιστρέφοντας συναντάει όσους έχουν απομείνει από τους συγγενείς του και ξαναθυμάται αυτούς που έχουν φύγει. Φαντάζεται και τον εαυτό του μικρό στην ηλικία των δέκα χρόνων, την εποχή δηλαδή που συνέβησαν τα δραματικά γεγονότα στην οικογένειά του. Ζώντες και τεθνεώτες τον κάνουν να ξαναγαπήσει τον τόπο του. Η σχέση του με την Ελένη, μια νέα γυναίκα που εργάζεται στο γηροκομείο Μυτιλήνης, του ανοίγει νέους δρόμους για την ζωή του και την τέχνη του.